وقتی غم تو دل ادم تلنبار می شه ، وقتی ادم در حال انفجاره ، وقتی هی بغضشو با خنده ها و حرفای الکی قورت می ده ، وقتی هی چشماش پر و خـالی می شه ، وقتی یهو بـه یه گوشه ی نامعـلوم خیره می شه و بعد که بـه خودش می اد می بینه سه چار ساعتش همین جوری رفته ، وقتی همه ی ماهیچه ها شـو منقبض می کنه بلکـه دردی که تو تنش پیچیده اروم بگیره ، اون وقته که باید یکی باشه ، که بیاد ، که دستشو بذاره رو گردنـت و لباشـم بچسبونه به پیشونی سرد و رنگ پریدت و یه مدتی تو همـون حال بمونه . بعدش یهو ناغافلی بپره و بغلـت کنه و زیر گوشت هی حرفای قشنگ قشنگ بزنه . اخ که چه خوبه ، اخ که چقدر مزه می ده.........
چیه ؟ نکنه تو هم همچین کسی رو نداری ؟ عیبی نداره ، اگه نداری یه گوشه بشـین و اروم اروم دستـتو بکن لای موهات و با تار تارشون بازی کن . بعد چشماتو ببند و به یاد خـودت بیار که هیچ کـس تو دنیا تو رو به اندازه ی خودت دوست نداره . یاد خودت بیار که اگه کسی بتونه تو این دنیا بهت کمک کنه فقط خودت هستی .فقط فقط خودت . اونوقت اگر چه هنوز حالت بده ، اگر چه هنوز در حال انفجاری ،اما یهو خیلی قوی میشی .به طرزی عجیب و باور نکردنی .
مطمئن باش این روش خیلی خوب جواب می ده .خیلی خیلی خوب .اخه من هم همیشه همین روش رو امتحان می کنم .